Friday 22 April 2016

Αντίο στον Γιάννη Βόγλη

Σκηνή από την ταινία «Κορίτσια στον Ηλιο» το 1968 με την συμπρωταγωνίστριά του Αν Λόμπεργκ
Αντίο στον Γιάννη Βόγλη
Λιγομίλητος ήταν. Έτσι τον ήθελε ο σκηνοθέτης. Ήταν όμως ο τρόπος του που έκανε την ατάκα «Στάσου μύγδαλα» αθάνατη. Ο Γιάννης Βόγλης, ο βοσκός στην καλτ αειθαλή «Κορίτσια στον ήλιο»(σε σενάριο του Ιάκωβου Καμπανέλλη), πέρασε στην αιωνιότητα. Αρχές του μήνα είχε εισαχθεί - για δεύτερη φορά - στο Ιπποκράτειο νοσοκομείο και ήταν υπό αυξημένη ιατρική φροντίδα στην αντίστοιχη ιατρική μονάδα. Ήταν 79 ετών και μονίμως ερωτευμένος, από το 1959, με τη σύζυγό του Μιράντα.

Μικρή- κινηματογραφική- παρένθεση. Το φιλμ του '67, γυρισμένο στις ξερολιθιές της Ανδρου, συγκεκριμένα στο Μπατσί, τόπο καταγωγής του ηθοποιού από την πλευρά της μητέρας του, είχε τιμηθεί με τέσσερα βραβεία στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης (1968), υπήρξε υποψήφια για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ταινίας (1970), ήταν η επίσημη ελληνική υποβολή για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας (1970) και θεωρείται εισπρακτική επιτυχία καθώς είχε κόψει 186.109 εισιτήρια.

Ρολίστας μεγέθους ο Βόγλης (το πατρικό του ήταν Γκόγκλης) είχε θεατρικές καταβολές, αλλά έγινε ευρύτερα γνωστός από τον κινηματογράφο. Το 1961 αποφοίτησε από τη Σχολή Δραματικής Τέχνης του Πέλου Κατσέλη.

Έκανε το θεατρικό ντεμπούτο το 1961 από  το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν με το έργο «Αρτούρο Ούι » του Μπέρτολντ Μπρεχτ και τον ίδιο χρόνο έγινε μέλος του ΣΕΗ. Την επόμενη σεζόν πάλι με το θέατρο Τέχνης έπαιξε στις «Όρνιθες»του Αριστοφάνη κάνοντας τον Ηρακλή. Στη συνέχεια το θεατρόφιλο κοινό τον είδε να παίζει με το θίασο Έλλης Λαμπέτη στη «Μικρή μας πόλη» στο ρόλο του γιατρού Γκιπς, συνεργάστηκε με το Δημήτρη Ροντήρη και το «Πειραϊκό θέατρο» (1962-1963) κάνοντας περιοδεία στην Ευρώπη παρουσιάζοντας κυρίως έργα αρχαίου δράματος («Μήδεια» του Ευριπίδη, «Ηλέκτρα» του Σοφοκλή, «Χοηφόρες» του Αισχύλου), με το θίασο Αλέκου Αλεξανδράκη- Αλίκης Γεωργούλη (1963- 1964), ερμηνεύοντας βασικούς ρόλους στα «Σινικό Τείχος» του Μ. Φρις, «Μπέσυ Σμίθ» του Έ. Άλμπυ, «Ήταν όλοι τους παιδιά μου» του Ά. Μίλερ και «Ένας μήνας στην εξοχή» του Ι. Τουργκένιεφ.

Τη χρονιά εκείνη πρωταγωνίστησε στην ταινία «Υπερήφανοι» του Ανδρέα Λαμπρινού και στην «Η Παγίδα» του σκηνοθέτη και θεωρητικού του σινεμά Γιώργου Διζικιρίκη.

Το 1965-66 έκανε μεταπτυχιακή εκπαίδευση στο Λονδίνο. Είχε σκοπό να μην επιστρέψει στην Ελλάδα. Όμως  το «Χώμα βάφτηκε κόκκινο» τον έκανε να γυρίσει. Τού το ζήτησε, όπως είχε πει, ο Βασίλης Γεωργιάδης. Κι έμεινε. Ήταν η εκκίνηση για μια κινηματογραφική πορεία και ο Ρήγας Χορμόβας, ο χαρακτήρας που έκανε στο εμβληματικό ελληνικό γουέστερν πλάι στο Μάνο Κατράκη και το Νίκο Κούρκουλο, τον καθιέρωσε σταρ σε ένα νέο είδος δυναμικού ήρωα. Η ταινία (πρώτη παραγωγή της κοινοπραξίας Φίνος Φιλμ-Δαμασκηνός & Μιχαηλϊδης) σε σενάριο Νίκου Φώσκολου ήταν υποψήφια για Όσκαρ καλύτερης ξενόγλωσσης ταινίας το 1966, συμμετείχε ανεπίσημα στο Φεστιβάλ των Καννών, ενώ στο Φεστιβάλ Κάρλοβυ Βάρυ κέρδισε το βραβείο καλύτερης μουσικής.

Εκείνη την εποχή συνεργάστηκε με το Μάνο Κατράκη (οι παραστάσεις του «Καληνύχτα Μαργαρίτα» διακόπηκαν από το δικτατορικό καθεστώς), τον Αλέξη Σολομό, τον Πέτρο Φυσσούν. Η συνεργασία του με το Εθνικό Θέατρο το 1970 διήρκεσε μόλις τέσσερις ημέρες. Απολύθηκε  ως «μη νομιμόφρων».

Υπήρξε συνθιασάρχης με τους Σμαρούλα Γιούλη, Πέτρο Φυσσούν, Γιάννη Βογιατζή  στη δεκαετία του '70  και την επόμενη δεκαετία συνεργάστηκε με τους Βασίλη Τσιβιλίκα, Μπέτυ Αρβανίτη, Ελένη Ερήμου, ΔΗΠΕΘΕ Καλαμάτας.
Με το Μίνω Βολονάκη πρωτοστάτησαν πρωτοβουλίας (1978- 1980) χάρη στην οποία τα εγκαταλειμμένα λατομεία της Αθήνας μετατράπηκαν σε θέατρα και χώρους πολιτισμού.

Στις αρχές του '80 ίδρυσε τον Καλλιτεχνικό Οργανισμό «Ανατολή» και  μεταξύ άλλων παρουσίασε τα έργα «Καπετάν Μιχάλης», «Αλέξης Ζορμπάς», «Ελλάδα-Ρίτσος Μακρυά Πορεία» (Πολυθέαμα), «Ο Καλός Στρατιώτης Σβέικ», «Αγαπημένε μου Παππού», «Προμηθέας Δεσμώτης»" του Αισχύλου, ενώ πραγματοποίησε περιοδείες σε Ελλάδα, Κύπρο, Καναδά.

Συνεργάστηκε εξάλλου με το θέατρο "Πράξη" της Μπέτυς Αρβανίτη και  μεταξύ των έργων που έπαιξε ήταν «Ο Φερνάντο Κραπ μου Έγραψε ένα Γράμμα», «Η Κυρία από τη Θάλασσα» σε σκηνοθεσία Μίνου Βολανάκη, «Μια Πιθανή Συνάντηση», «Η Επιστροφή» του Χ. Πίντερ, κ.α.

Την πενταετία 2000 - 2005 υπήρξε καλλιτεχνικός διευθυντής στους Οργανισμούς Ε.Θ.Α.Λ της Λεμεσού και του Θεάτρου Σκάλα της Λάρνακας.

Τον Οκτώβριο του 2009, επιλέχτηκε ως καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας από το Διοικητικό Συμβούλιο του θεάτρου.

Το καλοκαίρι του 2015 ήταν ο πρεσβύτης στην «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη που παρουσίασε ο Σπύρος Ευαγγελάτος στο θέατρο Μπάντμιντον, που έμελλε να γίνει ο τελευταίος θεατρικός ρόλος του.

Συμμετείχε σε πολλές τηλεοπτικές σειρές της κρατικής και της ιδιωτικής τηλεόρασης μεταξύ των οποίων οι «Διπλή αλήθεια», «Οι αγνοημένοι», «Η κραυγή των λύκων», «Μεθυσμένη πολιτεία», «Ο επισκέπτης της ομίχλης», «Άφρικα», «Άγγιγμα ψυχής», «Ψίθυροι καρδιάς», «Τα ψάθινα καπέλα», Η αγάπη ήρθε από μακριά».

Παράλληλα με την επαγγελματική δραστηριότητα του είχε ασχοληθεί και με τα κοινά. Υπήρξε δημοτικός σύμβουλος στο Βύρωνα και ήταν  ιδρυτικό μέλος και Αντιπρόεδρος του σωματείου «Φίλοι της Δήλου και Ρήνειας».

Ως αργά το απόγευμα της Τετάρτης, δεν είχε προσδιοριστεί ο χρόνος και ο τόπος της νεκρώσιμης ακολουθίας και ταφής.
 
Πηγή:  http://www.tanea.gr

No comments:

Post a Comment